Cztery szlachetne prawdy – intencje

 Uważam, że skoro Sidharta oświecił się jedynie na 3 czakramach, a nie na siedmiu, to jego wiedza nie jest kompletna, ani właściwa. Artykuł przedstawia fundamentalne ,,Cztery szlachetne prawdy” podzielone na kolejne intencje, do samodzielnego przepracowania ich z Bogiem. Intencje opracowała Agata Pająk. 

1. Naszego/cudzego wierzenia(nie) i bycia(nie) przekonanymi, a w tym w ślad za naukami m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy i nie tylko, że wszystko(nie), co jest(nie) uwarunkowane(nie), co od czegoś lub kogoś zależy(nie), a w tym od rozmaitych okoliczności, warunków, bóstw, bogów, ludzi, dusz jest(nie) cierpieniem oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
2. Naszego/cudzego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), bycia(nie) tego nauczanymi(nie) i nauczania(nie) innych, a w tym w ślad za naukami m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy i nie tylko, że cierpienie ma(nie) swoją przyczynę, schematy karmiczne, pierwotne intencje i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
3. Naszego/cudzego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) tego innych i bycia(nie) nauczanymi a w tym m.in. w ślad za naukami m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy i nie tylko, oraz posiadania(nie) nadziei, że istnieje(nie) koniec, kres min. cierpienia [poza Bogiem i odpowiednio w Bogu, w pustce, w bałwochwalstwie i nie tylko] a także, że istnieje(nie) droga, która prowadzi(nie) do końca min. cierpienia oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
4. Naszego/cudzego zagłębiania(nie) się, studiowania(nie), rozważania(nie), poznawania(nie), stosowania(nie) się do nich i nie tylko, m.in. do wygłoszonych(nie) przez Buddę, po osiągnięciu(nie) przez niego oświecenia, nauk o czterech szlachetnych prawdach oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
5. Naszego/cudzego poznawania(nie), studiowania(nie), rozważania(nie), wdrażania, oddalania, nauk m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy min. o czterech szlachetnych(nie) prawdach, jakie wyjaśniają(nie) podstawę, drogę i cel Buddyjskiej(nie), praktyki oraz jakie występują(nie) na wszystkich(nie) poziomach nauk Oświeconego Buddy oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
6. Naszego/cudzego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), że Budda urzeczywistnił(nie) wgląd w relatywną(nie) i absolutną(nie) prawdę(nie) i zrozumienie wszystkich(nie) zjawisk oraz zobaczył(nie), jak na relatywnym(nie) poziomie istoty doświadczają(nie) naprzemiennie szczęścia(nie) i min. cierpienia(nie), które wzajemnie(nie) się warunkują(nie), oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
7. Naszego/cudzego bycia(nie) przekonanymi(nie) o tym, wierzenia(nie) w to, że wszyscy(nie) min. z bóstwami i poza nimi, w Bogu i poza Bogiem, samodzielnie i grupowo szukają(nie) trwałego(nie) spełnienia(nie), oraz,że nikomu nie udaje(nie) się go osiągnąć(nie); szczęście(nie) znane(nie) jest(nie) tylko(nie) jako przeciwieństwo min. cierpienia, a cierpienie jako przeciwieństwo szczęścia oraz naszego/cudzego bycia(nie), znajdowania(nie) się pośród tych wszystkich(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
8. Naszego/cudzego bycia(nie) przekonanymi(nie) i wierzenia(nie), że szczęście(nie) doświadczane(nie) przez zwyczajne(nie) istoty (jest)nie jest absolutne(nie) i trwałe(nie), a punktem odniesienia dla niego jest(nie) cierpienie(nie) trwałe-nie trwałe, zmienne oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
9. Naszego/cudzego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), bycia(nie) tego nauczanymi(nie) i nauczania(nie) tego innych, że Budda, z perspektywy prawdy(nie) absolutnej(nie) dostrzegł(nie), że stan m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy czyli oświecenie(nie) jest(nie) naturalnym(nie) stanem wszystkich(nie) istot, bezczasowym(nie) wyrażeniem(nie) się umysłu oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
10. Naszego/cudzego wierzenia(nie) w to, i bycia(nie) przekonanymi(nie), nauczania(nie) tego innych i bycia(nie) nauczanymi(nie), że prawdą(nie) są(nie) słowa m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy, który powiedział(nie), że „wszystkie istoty są już buddami, jednakże nie wiedza o tym” oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
11. Naszego/cudzego wierzenia(nie) w to, bycia(nie) o tym przekonanymi(nie), nauczania(nie) tego innych i bycia(nie) nauczanymi(nie), a w tym wg nauk m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy, że cierpienie(nie) wynika(nie) z niewiedzy(nie) dotyczącej(nie) natury umysłu i rzeczy, wskutek czego umysł nie doświadcza(nie) nieoddzielnej(oddzielnej) od niego najwyższej(nie) radości oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
12. Naszego/cudzego uczenia(nie) się, nauczania(nie), bycia(nie) nauczanymi(nie), wierzenia(nie), bycia(nie) przekonanymi(nie) do nauk m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy o 4 szlachetnych(nie) prawdach(nie), jakie stanowią(nie) esencję nauk m.in. Buddyjskich ukazując(nie) przejście(nie) od ograniczonego(nie), zwykłego (nie) doświadczania(nie) do stanu wyzwolenia(nie) z min. cierpienia i do oświecenia(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
13. Naszego/cudzego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), akceptowania(nie), powielania(nie), powtarzania(nie), promowania(nie) nauk, wyjaśnień m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy w każdym czasie, miejscu i nie tylko a w tym m.in. nauk o 4 szlachetnych(nie) prawdach(nie) i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
14. Naszego/cudzego akceptowania(nie), powielania(nie), wierzenia(nie) w nie, bycia(nie) przekonanymi(nie) o ich prawdziwości(nie) m.in. wszelkich nauk m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy a w tym m.in. tej, że wszystko(nie) co uwarunkowane(nie), jest(nie) cierpieniem(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
15. Naszego akceptowania(nie), powielania(nie), wierzenia(nie) w nie, bycia(nie) przekonanymi(nie) o ich prawdziwości(nie) m.in. wszelkich nauk m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy a w tym m.in. tej, że z absolutnego(nie) puntu widzenia, nieustraszoność, odwaga, radość i miłość są(nie) spontanicznym(nie) wyrazem umysłu, gdy jest(nie) on wolny(nie) od ograniczeń, co m.in. wynika(nie) z doświadczeń m.in. Oświeconego Buddy, a do czego może(nie) dojść(nie) każda(nie) istota, albowiem każda(nie) istota posiada(nie) naturę m.in. Oświeconego Buddy oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
16. Naszego akceptowania(nie), powielania(nie), wierzenia(nie) w nie, bycia(nie) przekonanymi(nie) o ich prawdziwości(nie) m.in. wszelkich nauk m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy, a w tym m.in. tej w porównaniu(nie) ze stanem oświecenia(nie) nawet największe(nie) uwarunkowane(nie) szczęście(nie), przeżywane(nie) przez nieoświecone(nie) istoty jest(nie) ograniczone(nie) i zawiera(nie) nasiona min. cierpienia, ponieważ jako uwarunkowane(nie) musi(nie) się zmieniać(nie) i ostatecznie przemijać(nie), gdy jego warunki się zmienią(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
17. Naszego akceptowania(nie), powielania(nie), wierzenia(nie) w nie, bycia(nie) przekonanymi(nie) o ich prawdziwości m.in. wszelkich nauk m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy a w tym m.in. opisanych(nie) przez Buddę 3 rodzajów min. cierpienia, które przeżywamy(nie) silniej(nie) lub słabiej(nie), w zależności od tego w jakim stopniu je sobie /innym uświadamiamy(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
18. Naszego doświadczania(nie) min. cierpienia jakim jest(nie) starość, choroba i śmierć, jeśli identyfikujemy(nie) się ze swoim/cudzym ciałem, oraz odbierania(nie), odczuwania(nie), doświadczania(nie) starości, chorób, śmierci jako realnego(nie) min. cierpienia, które bezpośrednio(nie) nas/innych dotyczy(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
19. Naszego doświadczania(nie), odczuwania(nie) min. cierpienia jako zmiany, której źródłem jest(nie) przywiązanie(nie) do tego, co przemijające(nie), a więc przywiązanie(nie) do uwarunkowanego(nie) szczęścia(nie), które nie może(nie) trwać (nie) wiecznie(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
20. Naszego doświadczania(nie), odczuwania(nie) min. cierpienia(nie) jakie wynika(nie) z niedostrzegania(nie) uwarunkowania wszystkich(nie) rzeczy, oraz jakie jest (nie) najbardziej(nie) subtelną(nie) formą min. cierpienia i bierze(nie) się z faktu, że umysł prawie zawsze(nie) pokryty(nie) jest(nie) jakimiś zasłonami, które nie pozwalają(nie) widzieć (nie) rzeczy takimi(nie) jakimi są(nie) i dlatego trudno(nie) jest(nie) uzyskać(nie) kontrolę nad swoim/cudzym życiem i wyrwać(nie) się z uwarunkowanej(nie) egzystencji oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
21. Naszego akceptowania(nie), powielania(nie), wierzenia(nie) w nie, bycia(nie) przekonanymi(nie) o ich prawdziwości (nie) m.in. wszelkich nauk m.in. m.in. Buddyjskich(nie),a w tym m.in. że istnieje(nie) przyczyna min. cierpienia, a przyczyną cierpienia jest(nie) m.in. niewiedza(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
22. Naszego akceptowania(nie), powielania(nie), wierzenia(nie) w nie, bycia(nie) przekonanymi(nie) o ich prawdziwości(nie) m.in. wszelkich nauk m.in. m.in. Buddyjskich(nie), a w tym m.in. że nieoświecony(nie) umysł nie jest (nie) w stanie rozpoznać(nie) swojej/cudzej własnej(nie) natury, ponieważ funkcjonuje(nie) jak oko, a w tym m.in. postrzega(nie) wszystko(nie), co jest(nie) na zewnątrz, nie potrafi(nie) jednak dostrzec(nie) samego siebie, a w tym m.in. każde(nie) doświadczenie zakłada(nie) podział na tego, kto doświadcza(nie) i to, co jest (nie) doświadczane(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
23. Naszego akceptowania(nie), powielania(nie), wierzenia(nie) w nie, bycia(nie) przekonanymi(nie) o ich prawdziwości(nie) m.in. wszelkich nauk m.in. m.in. Buddyjskich(nie), że nieoświecone(nie) doświadczanie(nie) ma (nie) charakter dualistyczny, opiera(nie) się na poczuciu oddzielenia(nie) duszy od osobowości a ich obojga do Boga, od bóstw, bogów i nie tylko od nich oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
24. Naszego bycia(nie) m.in. Buddystami wszelkich płci oraz takimi jak oni i wierzenia(nie), bycia(nie) przekonanymi(nie), nauczania(nie) tego innych i bycia(nie) nauczanymi(nie), kodowanymi(nie), że nasz/cudzy umysł swoją zdolność (nie) doświadczania(nie), świadomość(nie) przeżywa(nie) jako „ja”, podmiot, natomiast swoje bogactwo, kunszty, geniusz i odpowiednio głupotę i pomieszanie czyli to, co się w nim i z niego wyłania(nie), przeżywane(nie) jest(nie) mylnie(nie) jako coś odrębnego(nie) od niego samego czyli przedmiot, jednakże oddzielność(nie) obu tych skrajnych biegunów jest(nie) iluzoryczna, nie istnieją(nie) one same w sobie oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
25. Naszego poszukiwania(nie) jakiegoś „ja”, gdzie okazuje(nie) się, że nie można(nie) go znaleźć(nie), odnaleźć(nie) w ciele, w uczuciach ani w myślach, również to, co inne od nas samych nie istnieje(nie) samo w sobie, jak wyjaśniają(nie) to m.in. nauki m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy, w które wierzymy(nie), o czym jesteśmy(nie) przekonani(nie), po pierwsze dlatego(nie) że „ja” jest(nie) tylko(nie) zespołem warunków, które muszą(nie) się kiedyś rozejść, a po drugie, nie istnieje(nie) niezależnie(nie) od faktu bycia(nie) postrzeganym(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
26. Naszego podczas chęci (nie) udowodnienia(nie) oraz udowadniania(nie), że przedmioty istnieją(nie) niezależnie(nie) od tego, że są(nie) postrzegane(nie), bycia(nie) zmuszonymi(nie) postrzegać(nie), że istnieją(nie) wtedy, kiedy nie są(nie) postrzegane(nie), a więc ostatecznie musielibyśmy(nie) je jednak postrzegać(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
27. Naszego posiadania(nie) silnego(nie) nawyku, przyzwyczajenia naszego umysłu do dualistycznego(nie) doświadczania(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
28. Naszego trwania(nie) w niewiedzy(nie) o iluzoryczności(nie) dualizmu, jaka jest (nie) przyczyną min. cierpienia, albowiem na podstawie tego poczucia oddzielenia(nie) wyłaniają(nie) się emocje, które decydują(nie) o jakości naszych doświadczeń w świecie oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
29. Naszego/cudzego uznawania(nie), że istnieje(nie) postrzegający(nie) i to, co postrzegane(nie), co natychmiast powoduje(nie), w wyniku tego dualizmu powstanie (nie) przywiązania do tego, co przyjemne(nie), niechęć(nie), awersję do tego, co nieprzyjemne(nie), oraz poczucie niezdecydowania(nie) ( czyli pomieszanie(nie)) wobec tego, co trudno nam/innym określić(nie) jako przyjemne(nie) lub nieprzyjemne(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
30. Naszego doświadczania(nie), odczuwania(nie) m.in. przywiązania, z którego powstaje(nie) skąpstwo, oraz m.in. awersji, niechęci z której powstaje(nie) zazdrość, a także pomieszania z którego powstaje(nie) duma, czyli tzw. 6 przeszkadzających(nie) emocji, które stają(nie) się powodem naszych/cudzych działań, te działania zaś wywołują(nie) kolejne emocje u nas samych i u innych i w taki nieoświecony(nie) sposób przeżywania(nie) i wciąż napędzania(nie) samych siebie/innych oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
31. Naszego doświadczania(nie), odczuwania(nie), postrzegania(nie) w rozmaity sposób efektów, skutków, konsekwencji naszych/cudzych działań, jakie wywołują(nie) w nas/innych emocjonalne(nie) reakcje, oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
32. Naszego posiadania(nie) m.in. skłonności, nawyków, przyzwyczajeń, tendencji aby winą za wszelkie negatywne doświadczenia i odczucia obarczać(nie) innych/ siebie co znowu powoduje(nie) kolejne, nieoświecone(nie), negatywne(nie) reakcje i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
33. Naszego bycia(nie) m.in. Buddystami wszelkich płci oraz takimi jak oni i naszego wierzenia(nie), bycia(nie) przekonanymi(nie), nauczania(nie) o tym i bycia (nie) nauczanymi(nie), że sam z siebie, no bezprzyczynowo i odpowiednio na skutek interwencji istnieje(nie) koniec min. cierpienia oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
34. Naszego/cudzego obrania(nie) celu wskazanego(nie) m.in. przez Buddę Gautamę i innych Buddów, bodhistattów i nie tylko, jakim jest(nie) wyzwolenie(nie) i oświecenie(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
35. Naszego/cudzego rozumienia(nie), zrozumienia(nie) tego, że wyzwolenie, zwane przez m.in. m.in. Buddystów małą nirwaną polega(nie) nie tylko na intelektualnym(nie) zrozumieniu(nie), że „ja” jest(nie) iluzją, ale i na doświadczeniu(nie) stanu braku ego, polegającym(nie) m.in. na zrozumieniu(nie), że jeśli ja jest(nie) iluzją, nie ma nikogo, kto mógłby(nie) ulegać (nie) takim emocjom jak duma czy gniew oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
36. Naszego/cudzego zrozumienia(nie), uświadomienia(nie) sobie, że emocje, takie jak m.in. duma czy gniew i nie tylko one, pozbawione(nie) swojego właściciela, tracą(nie) punkt oparcia i ostatecznie(nie) się uspokajają(nie), powstaje(nie) głębszy wgląd i przejrzystość oraz zrozumienie(nie), że myśli i uczucia są(nie) spontanicznym(nie) wyrazem bogactwa bezosobowego umysłu, który dotąd ograniczał(nie) siebie nakładając na samego siebie ciasne granice tego, co nazywał(nie) ja, umysł zaczyna(nie) przeżywać (nie) swą naturalną wolność i rozpoznaje(nie),że nie jest(nie) ciałem, a jedynie poprzez nie działa(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
37. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), bycia(nie) nauczanymi(nie), kodowanymi(nie) oraz nauczania(nie), kodowania(nie) innych, że oświecenie, wielka nirwana jest(nie) pełnym(nie) doświadczeniem natury umysłu oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
38. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie) wierzenia(nie), bycia(nie) nauczanymi(nie), kodowanymi(nie) oraz nauczania(nie), kodowania(nie) innych, że umysł rozpoznaje(nie) nie tylko iluzoryczność ja, ale odkrywa(nie), że jego natura nie jest(nie) różna(nie) od natury wszelkich zjawisk, zatem nie jest (nie) różny(nie) od czegokolwiek, jest(nie) powiązany(nie) ze wszystkim(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
39. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), dążenia(nie) do takiego stanu, do jego osiągnięcia(nie), znajdywania(nie) się m.in. w stanie oświecenia(nie), w którym współczucie(nie) i działanie(nie) dla dobra(nie) innych staje(nie) się i jest(nie) czymś absolutnie naturalnym(nie) i nie może(nie) już towarzyszyć (nie) mu uczucie, że ktoś robi(nie) coś dla kogoś z jakiegoś powodu, które to współczucie(nie) porównuje(nie) się do słońca, które świeci(nie) samo z siebie na wszystko(nie), bez żadnej różnicy oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
40. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), dążenia(nie) do takiego stanu, do jego osiągnięcia(nie), znajdywania(nie) się m.in. w stanie oświecenia(nie), gdzie nieoddzielność(nie) od całości wyraża(nie) się również jako absolutna(nie) mądrość, bezpośrednie(nie) poznanie(nie) rzeczywistości oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
41. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), dążenia(nie) do takiego stanu, do jego osiągnięcia(nie), znajdywania(nie) się m.in. w stanie oświecenia(nie), gdzie zrozumieniu(nie) towarzyszy(nie) nieograniczona(nie) radość i nieustraszoność, ponieważ nie ma(nie) niczego zewnętrznego, co mogłoby(nie) stać(nie) się zagrożeniem i ograniczeniem – umysł jest(nie) tożsamy ze wszystkim oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
42. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), dążenia(nie) do takiego stanu, do jego osiągnięcia(nie), znajdywania(nie) się m.in. w stanie pełnego(nie) oświecenia(nie), jakie m.in. po tybetańsku nazywane(nie) jest(nie) i określane(nie) stanem m.in. Buddy, nazywa(nie) się także sangdzie, co oznacza(nie) umysł całkowicie(nie) oczyszczony(nie) z dualizmu i wszelkich stanów, które są(nie) jego skutkiem oraz w pełni(nie) rozwinięty(nie) potencjał umysłu wyrażający(nie) się jako współczucie, mądrość, nieustraszoność i radość oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
43. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), dążenia(nie) do takiego stanu, do jego osiągnięcia(nie), a w tym jako wszelkich płci m.in. Buddyści i jak oni, że istnieje(nie) droga do końca min. cierpienia oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
44. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), dążenia(nie) do takiego(nie) stanu, do jego osiągnięcia(nie) na podstawie trzech poprzednich prawd, jakie są(nie) ukazaniem(nie) obecnej sytuacji, to znaczy min. cierpienia nieoświeconych(nie) istot, identyfikacją jej przyczyny i wskazaniem alternatywy, jaką jest(nie) oświecenie(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
45. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), dążenia(nie) do takiego stanu, do jego osiągnięcia(nie) a w tym jako wszelkich płci m.in. Buddyści i jak oni, że czwarta prawda mówi(nie) o drodze do osiągnięcia(nie) stanu końca/początku min. cierpienia, o drodze prowadzącej(nie) poza cierpienie, oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
46. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie) wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), że drogą do osiągnięcia(nie) końca min. cierpienia oraz poza cierpienie są(nie) nauki m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy, który udzielił(nie) tych nauk 84000 i które jego uczniom, przyjaciołom oraz niezliczonym pokoleniom wszystkich min. krain Buddy dały(nie) możliwość przekształcenia(nie) każdej(nie) chwili w życiu w krok na drodze do wyzwolenia(nie) i oświecenia(nie) w tych technikach oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
47. Naszego podążania(nie) drogami wskazanymi(nie) przez Buddę, bycia(nie) na takiej drodze, stania (nie) się m.in. Buddystami oraz takimi jak oni, szukającymi(nie) drogi wyjścia(nie) poza cierpienie a w tym m.in. poprzez rozmaite medytacje, a w tym m.in. medytacje m.in. na poziomie Diamentowej Drogi, jakie umożliwiają(nie) identyfikację z nieuwarunkowanymi(nie) właściwościami własnego/cudzego umysłu oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
48. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie), dążenia(nie) do takiego stanu, do jego osiągnięcia(nie), a w tym jako m.in. Buddyści i jak oni, a w tym m.in. do poziomu Wielkiej Drogi, gdzie m.in. Budda naucza (nie) znaczenia współczucia i mądrości jako wyzwalającej(nie) postawy i poglądu oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków
49. Naszego bycia(nie) przekonanymi(nie), wierzenia(nie), nauczania(nie) i bycia(nie) nauczanymi(nie) dążenia (nie) do takiego stanu, do jego osiągnięcia(nie), m.in. poziomu Therawady, pobierania(nie) nauk m.in. Tatagaty, Oświeconego Buddy o przyczynie i skutku, czyli o karmie, oraz o tym,że sami tworzymy(nie) nasze/cudze życie, a więc możemy(nie) decydować (nie) o tym, co będziemy(nie) przeżywa(nie) oraz naszego/cudzego doświadczania(nie) tego wszelkich skutków

 

Kwestie techniczne dotyczące idei oraz budowania zdań przy pracy z intencjami.
Art ,,800 intencji do oczyszczenia” Link
,,Budowanie obszernych Intencji i modlitw. Rozmowa Skype o technice ” Link
,,Schemat 1 zdaniowy do intencji. ” Link
Słowo (–nie) dodane przy pracy z intencjami do jakiegoś słowa oznacza, że warto je wymienić jako przeciwieństwo lub a nawet samodzielnie już w trakcie znaleźć i wypowiedzieć dowolne synonimy jakie się nasuwają na myśl razem z ich przeciwieństwami.
np. — bycia biedakami, chorymi dobrze jest powiedzieć również z jego przeciwieństwem
–bycia biedakami, chorymi, –nie byciabiedakami, chorymi
Pozwala to od razu maksymalnie szeroko ruszyć dany wzorzec w odmiennych aspektach, również w jego przeciwieństwie. Warto też wiedzieć- że Dusze często myślą, twierdzą, że one nie mają takich przeciwnych wzorców np. że nie są bałwochwalcami jak w danym przypadku (danym słowie).
Inny przykład:
Dusza kobiety zaprzecza byciu kiedyś złą matką. Więc dodanie tu słowa przeczenia – nie bycia złą matką pozwolić jej może na zrozumienie stanu w jakim się znajduje.
Bycie złą matką, –nie bycia złą matką–
„-Ależ skąd nigdy w życiu! To przecież są nie moje wzorce. To co ja robię jest moją prywatną sprawą”.[-Nader często mówi lub myśli o sobie dusza.] 

   

Opublikowano: 01/04/2016
Autor: s_majda

Komentarze