Podczas XVIII wiecznej inkarnacji w Tybecie poprzednia osobowość mojej duszy, wyrzekła się wszelkiego dostatku i wszystkich możliwości zarabiania, gromadzenia pieniędzy oraz bogactw materialnych. Nieco później bo w czasach pogromów, nastąpiła kolejna zakonna inkarnacja we francuskiej Wandei. W sposób praktyczny powtórnie kolejny chrześcijański awatar duszy ślubował wyrzeczenie się dóbr ziemskich. Po jego śmierci osobowość żyjąca w XIX stuleciu nie miała już, wcześniejszej łatwości w przyciąganiu dostatniego życia, nie było pieniędzy na dom, na rodzinę.
Myśl mocno ukorzeniona we mnie Sławku była następująca ,,Nie rozumiem pieniędzy, całkowicie nie rozumiem w jaki sposób ja miałbym pozyskać bogactwo, urzeczywistnić dostatek”.
Proszę Boże otwórz teraz moje serce.
Wspólnie z moją duszą doskonale rozumiemy pieniądze, bogactwo materialne, dostatek finansowy.
Wspólnie z moją duszą doskonale rozumiemy mechanizmy zarabiania pieniędzy, gromadzenia bogactw materialnych. Nie musimy udawać tego, że nie rozumiemy z duszą pieniędzy i ludzi bogatych. Przebaczyłem mojej duszy to, że skutecznie tak długo udawała głąba, ciemniaka oraz bezrozumnego biedaka pozbawionego umiejętności gromadzenia, zarabiania pieniędzy.
Przestaliśmy z duszą uchylać się od przyjmowania bogactwa i od wiedzy na temat bezpiecznych, etycznych sposobów zarabiania pieniędzy. Bóg zawsze ma dla mnie i dla mojej duszy ogromną ilość pieniędzy, bogactwa materialnego. Przebaczyliśmy wspólnie z duszą uchylanie się od ich przyjęcia. Wiem duszo moja, że jesteś, że kochasz mnie. Powierzyłem zatem Bogu Dawcy Życia uwolnienie mnie i duszy od intencji, nawyków oraz potrzeb udawania, że nie rozumiemy pieniędzy, dostatku, obfitości dóbr wszelakich.
Opublikowano: 26/10/2010
Autor: s_majda
Komentarze