Izrael
Przypomnę tu zaczerpnięty z Biblii, mało znany tekst pierwszego przykazania ,, Nie będziesz miał bogów innych przede mną, Nie czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał, ani im służył; bom Ja Pan Bóg twój, Bóg zawistny w miłości, nawiedzający nieprawości ojców nad syny w trzecim i w czwartem pokoleniu tych którzy mię nienawidzą: A czyniący miłosierdzie nad tysiącami tych, którzy mię miłują, i strzegą przykazania mego”.
Poganie
Pomysł czczenia i modlenia się do bogów z poniższej listy -z uwagi na ich wymienione moce i atrybuty -przyjmujemy z uśmiechem, jako niedorzeczny.
Terukken bardzo ważny bóg morza. Mieszka w płytkich wodach gdzie kobiety zwykle łowią ryby, ale nie wolno im przez 3 dni przed połowem odbywać stosunków płciowych;karą złamania zakazu jest choroba, zwłaszcza słoniowatość.
Kursis bóg czasu młócki (Litwa).
Rama bóstwo nadające smak potrawom (Iran)
Rekoro-kamuj potężne bóstwo (kamuj) męskiej ubikacji (damski ustep nie ma kamuj ).
Che Tou Wu Sheng bóg fazy nawijania jedwabiu na szpule (Chiny)
Gui-gu Zu bóg sprzedawców okularów (Chiny)
Hai-li-shem-mu bóstwo opiekuńcze wyrabiających paski lub rzemienie do słomianych sandałów (Sichuan; Chiny)
Asomua bóg domostwa pomocny w wykrywaniu złodziei (Samoa; Polinezja)
Bhimai, Bhimsen bóg miejsca do gotowania, który gniewa się na ludzi, gdy nie mają jadła lub gdy ich żywność jest niedobra. Gondowie (Indie)
Cardea, Cardeia bogini zawiasów i wejść (Rzym)
Fu”uru-gami bóstwo chlewu lub ubikacji (Okinawa; Japonia)
Gabyauis bóg pieca w suszarni. Na zakończenie młocki składano mu ofiarę z koguta, jako że piec rozgrzewano przez cały okres omłotów (Litwa)
Jiang Dai-gong bóg octu i węgla drzewnego, strażnik drzwi domowych i sklepowych (Chiny)
Lu Huo dobroczynny bóg ognia w piecu (Chiny)
Mikuratana-no kami bóg domostwa i półki sklepowej (Japonia)
Moehau domowy bóg spokojnej drzemki (Tahiti; Polinezja)
Mo-lha bóg lewej pachy, genealogicznej linii żeńskiej i kobiet, ich obrońca, przebywający w miejscach, w których wykonują one swe prace, pan wnętrza domu i władca majątku rodziny, szczególnie zwierząt domowych. (Tybet)
Mu-nga-dwe-dwe-dze-swe-tshi bóstwo środkowego filaru domu. Qiangowie z Mushanghai (Sichuan; Chiny)
Montinig łączony z kokosem bóg zsyłający bóle głowy (Filipiny).
Luknaj bóg polowania, który chroni myśliwych przed pniakami i ukąszeniem węży (Filipiny).
Padma bogini pomyślności, zamieszkująca w lotosie( Indie).
Kalhindukua bóg ojciec członka męskiego( Kolumbia).
Peeze bóg wzywany przez uczestników gier (Meksyk).
Bóg małpa, patron dziesiątej godziny, dziesiątego dnia miesiąca księżycowego (Egipt)
Zaczerpnięte z Uniwersalnego Leksykonu Bóstw.
Autorka Marjorie Leach
Oficyna Wydawnicza Atena. Stron 727
Chrześcijaństwo
Link Wykaz świętych kościoła z opisem ich patronażu
Antoni Wielki
Patron wikliniarzy, świniopasów, osób z chorobami skórnymi, zakonu Antoninów, dzwonników, chorych, rzeźników, wędliniarzy, szczotkarzy, ubogich. Orędownik w czasie pożarów. W ciągu wieków wzywano go podczas epidemii oraz chorób skórnych.
Gumar
Patron mężczyzn mających złośliwe żony
Afra
Patronka dusz zaniedbanych, kobiet pokutujących.
Hilary z Poitiers
Patron Poitiers, dzieci opóźnionych w rozwoju, chroni przed ukąszeniami wężów
Agata Sycylijka
Patronka Sycylii, Katanii, sztuki, artystów, kominiarzy, nianiek, ludwisarzy, karmiących matek, w chorobach piersi, pielęgniarek.
Gabriel Archanioł
Patron dyplomatów, filatelistów, posłańców, korespondentów prasowych, pocztowców, radia i telewizji, telekomunikacji.
Aleksy Rzymianin
Patron licznych zakonów, ubogich, żebraków, włóczęgów, pielgrzymów, wędrowców, orędownik podczas trzęsienia ziemi, suszy, złej pogody, w czasie epidemii i plag.
Andrzej Bobola
Patron diecezji pińskiej, wileńskiej, łomżyńskiej, płockiej i warmińskiej, białostockiej, drohiczyńskiej, łomżyńskiej, kolejarzy.
Barbara z Nikomedii
Patronka archidiecezji katowickiej, Edessy, Kairu, architektów, cieśli, dzwonników, flisaków, górników, hutników, kamieniarzy, kowali, ludwisarzy, marynarzy, murarzy, saperów, strażników, szczotkarzy, tkaczy, więźniów, wytwórców sztucznych ogni.
Barnaba Apostoł
Patron Florencji, Mediolanu, orędownik podczas kłótni, sporów, smutku oraz burz gradowych
Bernard z Aosty
Patron alpinistów, narciarzy, broni pól przed burzą
Brygida Królowa
Patronka Szwecji, pielgrzymów, dobrej śmierci
Chlodwald
Patron wytwórców gwoździ
Dionizy
Patron strzelców, przywoływany w różnych okolicznościach, m.in. przy bólu głowy, opętaniu i kłótniach
Filip Apostoł
Patron Antwerpii, pilśniarzy, czapników, kapeluszników, garbarzy, kramarzy, cukierników, sklepikarzy
Filomena
Patronka Żywego Różańca, szczęśliwych narodzin dzieci, matek i dzieci, ludzi interesu i w potrzebach finansowych, zdających egzaminy, szkół i konwentów, zakonników, misji i nawróceń, spokojnej i szczęśliwej śmierci, powracających do Sakramentów ?więtych, narzeczonych, katakumb.
Gwidon
Patron celników, urzędników podatkowych, chorych, kościelnych, dzwonników, pielgrzymów, rolników.
Jan Maria Vianney
Patron proboszczów Jan Marinoni Patron bankowców.
Karol Lwanga
Patron młodzieży i akcji Katolickiej w Afryce
Kasjan
Patron stenografów
Kilian
Patron malarzy pokojowych, tynkarzy
Kryspinian
Patron garbarzy, szewców
MariaMagdalena
Patronka Marsylii, Prowansji, Sycylii, Neapolu, zakonów kobiecych, pokutujących, życia kontemplacyjnego, dzieci, które mają trudności z chodzeniem, fryzjerów, perukarzy, kobiet, osób kuszonych, ogrodników, studentów, więźniów, sprzedawców wina
Stefania
Patronka poszukiwaczy skarbów, gier loteryjnych.
Otylia
Patronka chorych na choroby gardła, choroby uszów,
Link O Maryi matce Jezusa wiemy min z brewiarza oraz wielu dogmatów.
Cytat z powyższego Linku
„Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus Pius IX. Uczynił to w Bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów i biskupów. Pisał on tak:
Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć.
Tym samym kto by tej prawdzie zaprzeczał, sam wyłączyłby się ze społeczności Kościoła, stałby się odstępcą i winnym herezji.”
Kościół na Wschodzie nigdy prawdy o Niepokalanym Poczęciu Maryi nie ogłaszał, gdyż była ona na Wschodzie powszechnie wyznawana i praktycznie nie miała przeciwników.
Warto zwrócić uwagę, że teologia rozróżnia niepokalane poczęcie i dziewicze poczęcie. Niepokalane poczęcie dotyczy ustrzeżenia Maryi od chwili Jej poczęcia od grzechu pierworodnego (przywilej, cud w porządku moralnym). Dziewicze poczęcie polega natomiast na tym, że Maryja poczęła w sposób dziewiczy „za sprawą Ducha ?więtego” Boga-Człowieka, Jezusa Chrystusa (przywilej, cud w porządku natury).
W 1477 papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej, które od czasów Piusa V (+ 1572 r.) zaczęto obchodzić w całym Kościele.
W czasie objawień w Lourdes w 1858 r. Maryja potwierdziła ogłoszony zaledwie cztery lata wcześniej dogmat. Bernardecie Soubirous przedstawiła się mówiąc: „Jestem Niepokalane Poczęcie”.
Koniec cytatu.
target=”_blank”> Wielotomowe dzieło w twardej obwolucie ,,3000 świętych katolickich na każdy dzień” Link
Islam. Wersety z Koranu
1.”Bóg!Nie ma boga, jak tylko On- Żyjący, Istniejący!Nie chwyta Go ni drzemka, ni sen. Do Niego należy to, co jest w niebiosach,i to, co jest na ziemi!
A któż będzie się wstawiał u Niego inaczej jak za Jego zezwoleniem?On wie, co było przed nimi,i On wie, co będzie po nich. Oni nie obejmują niczego
z Jego wiedzy,oprócz tego, co On zechce. Jego tron jest tak rozległy jak niebiosa i ziemia;Jego nie męczy utrzymywanie ich. On jest Wyniosły, Ogromny!”(A-Bakara:255)
2.”Oni wzięli swoich uczonych w piśmie i swoich mnichów za panów, poza Bogiem, i Mesjasza, syna Marii. A rozkazano im przecież czcić tylko Boga Jedynego. Nie ma boga, jak tylko On! Jakże On bardziej godny jest chwały
aniżeli to, co oni Jemu dodają jako współtowarzyszy”!(A-Ttałba:31)
3.”Posłaliśmy do każdego narodu posłańca:”Czcijcie Boga i unikajcie bałwochwalstwa!”Wśród nich byli tacy,których Bóg poprowadził drogą prostą; i byli tacy,którzy słusznie popadli w obłęd. Wędrujcie po ziemi i popatrzcie,jaki był ostateczny koniec tych,którzy zadawali kłam” (A-Nahl:36)
5.”I do ludu Median posłaliśmy ich brata Szu`ajba! On powiedział:”O ludu mój!
Czcijcie Boga!Nie ma dla was boga innego niż On!Otrzymaliście przecież jasny dowód od waszego Pana. Dawajcie więc pełną miarę i wagę!Nie wyrządzajcie szkody ludziom w ich dobrach!Nie rozprzestrzeniajcie zepsucia na ziemi po jej udoskonaleniu!To jest dla was lepsze,jeśli jesteście wierzący!” !”(Al-A”raf:85)
6.”I Abrahama!Oto powiedział on do swego ludu:”Czcijcie Boga!Bójcie się Go!
O, gdybyście wiedzieli,jakie to dla was dobro.”(Al-Ankabut:16)
7.Wysłaliśmy Noego do jego ludu i powiedział:”O ludu mój!Czcijcie Boga!Nie ma dla was żadnego boga oprócz Niego!Czyż wy nie będziecie bogobojni?!” (Al-Mu”minun:23)
8.”stworzyłem dżiny i ludzi tylko po to, żeby Mnie czcili.” (Al-Dharyjat:56)
9.”On jest Tym, który jest Bogiem w niebie i który jest Bogiem na ziemi. On jest Mądry, Wszechwiedzący” (Al.-Zuchruf:84)
10.”powiedz:”Bóg wie najlepiej,ile oni przebywali.Do Niego należy to, co skryte w niebiosach i na ziemi.Jak dobrze On widzi i słyszy!Oni nie mają, poza Nim, żadnego opiekuna,a On nie czyni nikogo współuczestnikiem w sprawowaniu władzy”(Al-Kahf:26)
11.”Bóg nie wziął Sobie żadnego synai nie było z Nim żadnego boga.Bo wówczas każdy bógzabrałby to, co stworzył,i jeden z nich wyniósłby się ponad innych.Chwała niech będzie Bogu!On jest ponad to, co Jemu przypisują!” (Al-Mu”minun:91)
12.”A gdyby na niebie i ziemi byli bogowie,poza Bogiem,to one uległyby zniszczeniu. Chwała Bogu, Panu Tronu!On jest ponad to, co Jemu przypisują” (Al-Annbija”:22)
13.”Powiedz:”Ja jestem tylko śmiertelnikiem,tak jak wy. Zostało mi objawione,
że Bóg wasz jest Bogiem Jedynym. Idźcie więc prosto ku Niemu i proście Go o przebaczenie!I biada bałwochwalcom,” (Fussilat:6)
14.”wysłaliśmy do nich posłańca spośród nich:”Czcijcie Boga!Nie ma dla was żadnego innego boga oprócz Niego!Czyż nie będziecie bogobojni?”(Al-mu”minun:32)
15.”Mów:”On – Bóg Jeden,Bóg Wiekuisty! Nie zrodził i nie został zrodzony!
Nikt Jemu nie jest równy!” (Al-Echlas:1-4)
Opublikowano: 25/12/2008
Autor: s_majda
Komentarze
Ten wpis ma 3 komentarze
Chrześcijaństwo i katolicyzm szczyci się tradycję i odwieczną niezmiennością. Jak to wygląda w praktyce?
II wiek
– Wprowadzenie wody święconej, służącej do wypędzania demonów (120 r.).
– Wprowadzenie instytucji rodziców chrzestnych przez "świętego" Hygina, biskupa Rzymu w latach ok. 136 – ok. 142.
– Wprowadzenie pokuty za grzechy (157 r.).
– Pierwsze wzmianki o kulcie relikwii (190 r.).
III wiek
– Podział wiernych na duchowieństwo i laikat (200 r.).
– Wprowadzono dogmat o konieczności niektórych obrzędów do pozyskania zbawienia (220 r.).
– Biskup Rzymu zastąpił w kościelnych celebracjach stół ołtarzem.
– Wprowadzono kadzidło przed którym pierwotni chrześcijanie się wzbraniali. Zwyczaj okadzania zaczerpnięto z kultów pogańskich. Praktyka ta jeszcze długo była powodem wielkich kontrowersji w Kościele – sprzeciwiali się temu m.in. Orygenes i Cyryl Jerozolimski. ten ostatni nie wahał się określić tą praktykę jako "cłużenie szatanowi".
IV wiek
– Wprowadzono praktykę modlitwy za zmarłych (ok. 310 r.).
– Wprowadzono zwyczaj żegnania się znakiem krzyża.
– W kościołach wprowadzono świece wotywne (ok.320 r.).
– Oficjalne zapoczątkowanie kultu świętych (początkowo byli nimi wyłącznie męczennicy za wiarę) i kultu relikwii (ok.330 r.).
– Pojawił się zwyczaj czczenia aniołów (ok.360 r.).
– Wprowadzono po raz pierwszy kult "świętych" obrazów (ok. 375 r.).
– Wprowadzono dla kapłanów obowiązek codziennej celebracji mszy (394 r.).
V wiek
– Wprowadzono, jako regułę, chrzest niemowląt (412 r.), co było spowodowane z jednej strony wysoką śmiertelnością wśród dzieci w tamtym czasie, z drugiej zaś w grzech pierworodny. Chrzczenie dzieci powodowane było zabobonnym przekonaniem, że jeśli umrą bez tego obrzędu, nie zostaną zbawione.
– Na synodzie w Efezie Marię, matkę Jezusa, określono jako Theo Tokos (Matka Boga) i zapoczątkowano jej kult. W Efezie też, na zgliszczach świątyni Artemidy Efezkiej (przypadek?) wzniesiono pierwszy kościół ku jej czci.
– Wprowadzenie prymatu biskupa Rzymu przez sprawującego ten urząd Leona I Wielkiego. Wykorzystał on fakt podziału Cesarstwa rzymskiego na wschodnie i zachodnie, przywłaszczając sobie wszelkie uprawnienia dotychczasowych cesarzy, w tym zwierzchnośc nad władzą świecką.
VI wiek
– "¦więty" Benedykt z Nursji zakłada we Włoszech pierwszy zakon (528 r.).
– Zaczęto wpajać przekonanie, iż msza jest "ofiarą", a Chrystus realnie jest obecny na ołtarzu (539 r.).
– Wprowadzono ostatnie namaszczenie chorych (550 r.).
– Kościół zaczyna szerzyć – za pontyfikatu rzymskiego biskupa Wigiliusza – sprzeczne z Biblią nauki o czyśćcu, jako trzecim miejscu, gdzie dusze trafiają po śmierci (553 r.).
– Ustanowienie przez cesarza bizantyjskiego Maurycego święta Wniebowziecia Najświętszej Maryii, które w Europie zachodniej zaczęło upowszechniać się począwszy od połowy VIII wieku (582 r.).
– Biskup Rzymu Grzegorz I oficjalnie ogłasza – jako dogmat – istnienie czyścca oraz możliwość wykupienia cierpiących tam zmarłych przez żywych poprzez wskazsane przez Kościół czynności i datki, uzyskiwanie odpustów (593 r.).
VII wiek
– Wprowadzenie języka łacińskiego jako obowiązującego w obrzędach kościelnych (600 r.).
– Wprowadzenie do liturgii "Godzinek do Matki Bożej" (600 r.).
– Wprowadzenie święta Wszystkich ¦więtych (ok.610 r.).
– Zapoczątkowano kult krzyża, jako narzędzia męki zadanej Chrystusowi (662 r.). W pierwszych wiekach chrześcijaństwa krzyż nie był wcale symbolem chrześcijaństwa – jedynym znakiem, jakiego używli chrześcijanie pierwszych wieków jako rozpoznawczy była RYBA.
VIII wiek
– Wprowadzenie – za pontyfikatu biskupa rzymskiego Konstantyna – upokarzającego wiernych i niższy stopniem kler zwyczaju całowania nóg papieskich przez poddanych (709 r.).
– Wprowadzenie i upowszechnianie modlitw do Maryi i świętych (715 r.)
– Ostateczne wprowadzeniekultu krzyża, obrazów i figur oraz relikwii "świętych" (788 r.).
IX wiek
– Zatwierdzenie przez Grzegorza VI świeta Wszystkich ¦więtych i przeniesienie go na dzień 1 listopada (835 r.)
– Zapoczątkowanie kultu Józefa, męża Marii i opiekuna Jezusa (890 r.).
X wiek
– Dalsza rozbudowa kościelnej hierarchii, ustanowienie Kolegium kardynalskiego (927 r.).
– Wprowadzono "chrzest dzwonów", wymyślony przez biskupa Rzymu Jana XIII (965 r.).
– Wprowadzono i zaczęto upowszechniać (początkowo wyłącznie w klasztorach benedyktyńskich związanych z "reformą kluniacką") dzień "zaduszny" (988 r.), będący dniem modlitw za wszystkich zmarłych. pomysłodawcą był "święty"odilo, opat klasztoru w Cluny.
– Wprowadzono zwyczaj ogłaszania świętych jedynie przez papieży (993 r.). Wcześniej decydował o tym cały lud chrześcijański. Wiązało się to również i z tym, że… dla zmarłego krewnego można było – za odpowiednią kwotę – kupić wyniesienie go na ołtarze.
– Wprowadzono post piątkowy (998 r.).
XI wiek
– Ostatecznie zatwierdzenie przez biskupa rzymskiego Sylwestra II błędnej nauki o czyśćcu(1000 r)
– Ostateczne ustanowienie przez tegoż samego biskupa uroczystości Wszystkich ¦więtych i "Zaduszek" (1000 r.).
– Biskup Rzymu Grzegorz VII zapoczątkowuje funkcjonowanie "klątwy kościelnej" (1077 r.).
– Piotr Pustelnik zaczyna upowszechniać modlitwę różańcową (1079 r.). Wedle niektórych teorii sam różaniec, pod względem formy (łańcuszek z koralikami) przejęty został z kultów pogańskich.
– Wprowadzono zakaz czytania Biblii przez wiernych, upoważniając do tego jedynie duchownych, którzy następnie mieli ja wykładać wiernym w zgodzie z naukami Kościoła (1080 r.).
XII wiek
– Ostateczne zatwierdzenie celibatu księży (1123 r.).
– Ułożono, zatwierdzono i zaczęto wpajać wiernym przekonanie o istnieniu siedmiu "świętych" sakramentów: chrztu, bierzmowania, eucharystii, pokuty, namaszczenia chorych, święceń kapłańskich i małżeństwa (1140 r.). Eucharystia zajmuje wyjątkowe miejsce w życiu katolików, jako "sakrament sakramentów".
– Biskup Rzymu Lucjusz III powołuje do istnienia "¦więtą" Inkwizycję (1184 r.).
– Początki kupczenia odpustami (1190 r.).
XIII wiek
– Zaczęto szerzyć przekonanie o świętości hostii (1204 r.).
– Początek rzeczywistej działalności "¦więtej" Inkwizycji (1204 r.).
– Innocenty III wprowadził spowiedź "uszną" – wyznawanie grzechów wobec kapłana (1215 r.)
– Innocenty III ogłasza dogmat o transsubstancjacji – "cudowenj przemiany" chleba i wina w ciało i krew Jezusa dokonującego się podczas mszy (1215 r.).
– Biskup rzymski Grzegorz IX umieszcza Pismo ¦więte na indeksie ksiąg zakazanych (1229 r.).
– Urban VI wprowadza święto Bożego Ciała (1264 r.).
XIV wiek
– Kościół wprowadził zwyczaj corocznego wyklinania ludzi o innych przekonaniach niż nauki hierarchów Kościoła (1300 r.) – dokonywano tego w "Wielki Czwartek".
– Klemens V jako pierwszy ukoronował się potrójną koroną władcy wszechświata (1311 r.).
– Chrzest przez zanurzenie – według wzorców znanych z Biblii – ostatecznie zamieniono na polewanie wodą głowy osoby chrzczonej (1314 r.).
XV wiek
– Kościół ostatecznie zabronił udzielania wiernym "komunii" pod dwoma postaciami – chleba i wina, jak to ustanowił Jezus na swoją pamiątkę – i ogłosił komunię pod jedną postacią, szerząc odtąd nauczanie, że jest to symbol zarówno ciała, jak i krwi Pańskiej (1414 r.).
– Kościół zaczyna nauczać doktryny o czyśćcu (1439 r.), nie znajdującej zadnego potwierdzenia w Biblii.
– Zatwierdzono dogmat o siedmiu sakramentach (1439 r.).
XVI wiek
– Biskup rzymski Paweł III, podczas Soboru Trydenckiego, ogłasza autorytet "¦więtej Tradycji" Kościoła jako równoznaczny z autorytetem Biblii, co wiąże się z uznaniem "¦więtej Tradycji" za cześć objawienia Bożego (1545 r.).
– Ostatecznie zatwierdzono chrzest dzieci poprzez polanie im głowy wodą (1545 r.).
– Podczas Soboru Trydenckiego zapada decyzja o dodaniu do Pisma ¦więtego ksiąg apokryficznych (1548 r.). księgi te zwie się je obecnie "wtórno kanonicznymi", z łac."deuterokanonicznymi" i są to: Księga Tobiasza, Księga Judyty, Księga Estery, Pierwsza Księga Machabejska, Druga Księga Machabejska, Księga Mądrości, Mądrość Syracha, Księga Barucha i księga Daniela. Częściowo miało to służyć uwiarygodnieniu doktryny katolickiej.
– Tradycja Kościoła staje się ważniejszym źródłem objawienia niż Pismo ¦więte , które znajduje się na indeksie ksiąg zakazanych (1563 r.).
XVIII wiek
– Wprowadzono "nabożeństwa pasyjne" – kult Męki Pańskiej (1707 r.).
XIX wiek
– Do życia liturgicznego wprowadzono "nabożeństwa majowe" ku czci Maryi (1852 r.).
– Biskup Rzymu Pius IX ogłasza dogmat o "Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marti Panny" (1854 r.).
– Uroczyście ogłoszono, że zbawienie można pozyskać tylko w Kościele rzymsko – katolickim (1854 r.).
– Do życia liturgicznego wprowadzono swięto Serca Jezusowego (1856 r.).
– Pomimo oporu części hierarchii Kościoła i duchowieństwa ogłoszono dogamt o nieomylnosci papieży (1870 r.).
– Biskup Rzymu Leon XIII ponownie włącza Biblię do indeksu ksiąg zakazanych (1897 r.).
XX wiek
– Ogłoszenie dogmatu o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny (1950 r.).
– Paweł VI ogłosił Maryję "Matką Kościoła" (1965 r.) nadinterpretując słowa skierowane przez Chrystusa z krzyża do Marii i apostoła Jana.
„Jeśli zatem każde złe słowo jest przedmiotem odrazy dla Boga , to za jak wielką odrazę musimy uznać złe słowo zaparcia się Boga, złe słowo publicznego uznania cudzego boga, złą przysięgę człowieka, istoty niesubstancjalnej? Kiedy zaproponują nam złożenie takiej przysięgi, powinniśmy przypomnieć sobie słowa Jezusa „A ja wam mówi, byście w ogóle nie przysięgali”. Jeśli bowiem kto przysięga na niebo, obraża tron boży, jeśli ten, kto przysięga na ziemię, popełnia bezbożność, bo na równi z Bogiem stawia tak zwany „podnóżek stóp bożych”, jeśli ten, kto przysięga na własną głowę, grzeszy, to za jak wielkie przewinienie powinniśmy uznać przysięgę na czyjś los? Bo trzeba wówczas pamiętać także o następujących słowach: „Z każdego bezużytecznego słowa sprawę w dniu sądu”. A jakież słowo jest bardziej bezużytecznie niźli przysięga oznaczająca wyparcie się Boga?„ Fragment książki „Zachęta do męczeństwa„ Orygenesa.
Alawici, jedna z sekt Islamu – uczyniła Bogiem zięcia Mahometa >Link.
„W ostatnim wcieleniem Boga był kalif Ali, któremu towarzyszyły prorok – Mahomet i pomocnik – Salman al-Farisi. Było to najdoskonalsze z objawień, dopełnienie wszystkich dotychczasowych. …. Cześć oddawana Alemu, który jest samym Bogiem, określa się mianem walijja. Zobowiązuje ona wiernego do całkowitego oddania się Alemu, oddawania mu czci i walki z jej wrogami, z tymi, którzy zaprzeczają jego boskości„
W szczególny sposób pojmuje się niekiedy postać Fatimy, którą uważa się za mężczyznę przyjmującego postać kobiecą i nazywa imieniem Fatir.
W doktrynie alawickiej funkcjonuje również kult świętych. Świętości dostępować mogą jedynie mężczyźni, w nich również następuje inkarnacja boskości, kobiety bowiem rodzą się w grzechu.
.